Gin

Gin co to za alkohol?

Gin to powszechny w krajach anglosaskich trunek, będący jednym z najważniejszych składników najpopularniejszych drinków. Gin powstaje z rektyfikowanego spirytusu leżakującego z olejkami destylowanymi z jagód jałowca. Pierwsze pojawienie się ginu, który wcześniej zwany był jenever, datuje się na 13 wiek. Miało to miejsce w Holandii, dopiero potem gin został przyjęty i spopularyzowany przez Anglików.

Najpopularniejszy alkohol do drinków to gin

Gin pojawił się w wielu produkcjach filmowych. Najpopularniejsze z nich to na pewno The Great Gatsby, gdzie drink z ginem był nawet widoczny na plakacie z podobizną Leonardo DiCaprio. Sam, doskonale znany wszystkim, James Bond pijał i spopularyzował Vesper Martini, drink składający się właśnie z ginu. Twórca postaci, Ian Fleming, przepis na ten koktajl umieścił w książce Casino Royale. Z czym zatem pić gin? Już te dwie sytuacje pokazują jak pić gin … w najróżniejszy sposób. DiCaprio pił w Gatsbym koktajl gin rickey, Bond całkowicie co innego, a przecież można pić także np. gin z colą, czyli … jedno z najprostszych połączeń jakie istnieje.

Jak powstaje gin?

Gin produkuje się ze wspomnianego powyżej jałowca i powinien zawierać około 35-40% alkoholu. Z czego jeszcze produkuje się gin? Generalnie zawsze bazą jest, lub powinien być jałowiec, ale obecnie dodaje się wiele ziół, aby zmieniać profil smakowy i w zasadzie tworzyć nieco inne rodzaje ginu. Coraz popularniejsze stają się różowe giny, które bardzo mocno przyciągają płeć piękną i są alkoholami wybitnie smakowymi.

Style ginu

Gin komponowany na zimno

Giny "Cold compounded gin" są aromatyzowane ekstraktami, esencjami i/lub poprzez infuzję/ macerację bez destylacji. Wytwarzane poprzez proste mieszanie olejku jumpera i innych esencji smakowych z neutralnym spirytusem. Takie giny są ogólnie uważane za gorsze od ginów destylowanych.

W nawiązaniu do nielegalnych ginów produkowanych podczas prohibicji, giny komponowane na zimno są często nazywane "ginami z wanny". Aby uniknąć takich ginów, należy szukać takich, które na etykiecie mają informację, że są "destylowane" lub "London dry".

Genever

Oryginalny holenderski spirytus jałowcowy, który doprowadził do powstania napoju, który dziś znamy jako gin. Genever znany jest również jako geneva, jenever i hollands. Ponieważ w większym stopniu niż gin zachowuje smak żyta, jęczmienia i kukurydzy, na bazie których powstał, powinien być traktowany jako samodzielna kategoria, a nie jako rodzaj ginu. Istnieją liczne.

Gin de Mahon

Gin wytwarzany w Mahón, stolicy wyspy Menorca, również uznawany jest za posiadający Chroniony Status Geograficzny (ChOG) i jako taki wymieniony jest w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r.

London Dry Gin

Pierwztnie styl ginu, a obecnie kategoria prawna ginu określona przez proces jego produkcji. Pomimo nazwy, London Dry gin może być produkowany w dowolnym miejscu na świecie i niestety termin ten obecnie nie dostarcza wielu informacji na temat smaku ginu, poza tym, że jest on wytrawny z powodu niedozwolonego dodatku cukru lub słodzików.

London Dry pojawił się jako wytrawny, wyrafinowany styl ginu, początkowo produkowany tylko w Londynie, wkrótce po wynalezieniu w 1831 r. destylatora ciągłego "Coffey", umożliwiającego produkcję wysoce rektyfikowanego (prawie czystego) spirytusu. Wysoka moc destylacji usunęła nieprzyjemne smaki występujące we wcześniejszych ginach, więc nowe alkohole mogły być sprzedawane bez słodzenia lub "na sucho". Klasycznymi przykładami tego stylu, które wciąż przetrwały, są Tanqueray i Beefeater, choć tylko jeden z nich jest obecnie destylowany w Londynie, a oba butelkowane są w Szkocji. Sipsmith's Gin i Portobello Road Gin są dobrymi przykładami nowoczesnych ginów w stylu London Dry nadal produkowanych w Londynie. Rutte Dry Gin jest jednym z licznych przykładów dżinów w stylu London Dry wytwarzanych obecnie w innych miastach i krajach. Wszystkie wyżej wymienione giny są również zaliczane do kategorii London Dry ze względu na proces produkcji.

Chociaż "London dry gin" dominuje na światowym rynku, istnieje kilka innych rodzajów, a nawet stylów spirytusu z jałowca...

Nowe zachodnie wytrawne giny

Jest to luźne określenie amerykańskiego konsultanta barmańskiego Ryana Magariana dla ginów, które według niektórych graniczą z byciem ginami ze względu na stosunkowo niski poziom jałowca.

Cytując Ryana: "Wydaje się, że nazwa ta ewoluowała w ciągu ostatnich dziewięciu lat, w wyniku wysiłków zarówno dużych markowych domów, jak i regionalnych destylarni w Europie i Stanach Zjednoczonych. Przyglądając się dzisiejszej, dość luźnej definicji wytrawnego ginu, destylarnie te zdały sobie sprawę z większych możliwości artystycznej swobody "smakowej" tego wspaniałego trunku i tworzą giny, w których odchodzi się od zwykle przesadnego koncentrowania się na jałowcu, na rzecz dodatkowych składników botanicznych, pozwalając im niemalże dzielić główną scenę. I choć jałowiec musi pozostać dominujący we wszystkich wytrawnych ginach, te giny są z pewnością zdefiniowane nie przez sam jałowiec, ale przez staranne włączenie i zrównoważenie dodatkowych smaków, tworząc, co wielu ekspertów uważa za całkowicie nową nazwę wytrawnego ginu, który zasługuje na indywidualne uznanie."

Old Tom Gin

Często opisywany jako słodki lub "kordialny" styl ginu, gin "Old Tom" był niezwykle popularny w XVIII i na początku XIX wieku, kiedy gin był bardziej ostry z powodu ograniczonej rektyfikacji (oczyszczania) spirytusu bazowego możliwej w miedzianych kotłach destylacyjnych w tamtym czasie.

Szorstkie w smaku kongenery, bez wątpienia obecne w ginie, zostały zamaskowane przez aromatyzowanie (najczęściej cytryną lub anyżem) i/lub słodzenie lukrecją, a później, w XIX wieku, cukrem. Ten słodzony styl ginu stał się od tego czasu znany jako "old tom".

Old Tom prawdopodobnie zaczął być określeniem ogólnym, ale zaczął być kojarzony z konkretnym stylem ginu. Jedna z historii głosi, że kot wpadł do kadzi z ginem w nienazwanej destylarni, nadając ginowi charakterystyczny smak. Jednak bardziej prawdopodobne jest, że za stworzenie tego stylu ginu odpowiedzialny jest Thomas Chamberlain, wczesny producent ginu.

Plymouth Gin

W 2008 roku, zgodnie z prawem Unii Europejskiej, gin z Plymouth uzyskał Chroniony Status Geograficzny (PGI). Oznaczało to, że tylko giny produkowane w południowo-zachodniej Anglii, w mieście Plymouth, o minimalnej zawartości alkoholu 37,5% i z przewagą smaku jałowca, mogą być określane jako giny z Plymouth.

Był to przykład dziwacznego prawodawstwa europejskiego, ponieważ Plymouth Gin był i pozostaje zastrzeżonym znakiem towarowym (obecnie należącym do Pernod Ricard), co uniemożliwia innym ginom produkowanym w mieście Plymouth w ramach PGI określanie się jako giny z Plymouth.

Jednak w listopadzie 2014 r. oświadczenie Pernod Ricard ogłosiło: "Zdecydowaliśmy się wycofać nasze wsparcie dla Chronionego Oznaczenia Geograficznego dla Plymouth Gin." Było to przed tym, jak UE wymagała od wszystkich producentów posiadających status PGI, aby do lutego 2015 r. określili, jakie cechy geograficzne i organoleptyczne ich produktu uzasadniają status PGI.

Gin wileński

Vilnius Gin (Vilniaus Džinas w języku litewskim), wytwarzany w Wilnie na Litwie w destylarni Vilnius Degtiné, to kolejny przykład ginu wymienionego jako posiadający Chroniony Status Geograficzny w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego nr 110/2008. Jednakże, podobnie jak Plymouth Gin, Vilnius Gin jest również zarejestrowaną marką, więc trudno jest stwierdzić, w jaki sposób można go uznać za posiadający status ChOG UE. 

Jak smakuje gin? 

Gin jest gorzkim trunkiem, który po wypiciu pozostawia na podniebieniu goryczkę. Z tego względu zdecydowanie częściej stosowany jest jako składnik drinków niż alkohol, który pijemy solo jak wódkę. Na rynku możemy dostrzec także różne odmiany ginu smakowego, który jest zdecydowanie łagodniejszy.

Który gin jest dobry?

Jednym z najpopularniejszych ginów na rynku na pewno jest Hendricks Gin czy Gin Stock, które zauważyć można w każdym sklepie gdzie dostępny jest gin, a także w wielu lokalach oferujących swoim gościom koktajle. Polski gin, który przychodzi na myśl wszystkim, to oczywiście Gin Lubuski.

Gin – cena najpopularniejszego alkoholu do drinków

Dobry gin wcale nie musi być drogi. Za popularny i bardzo ciekawy w smaku Beefeater London Gin trzeba zapłacić w okolicach 70 PLN. Za Gin Bombay zapłacimy 80-100 PLN. Smaki uzyskane dzięki tworzeniu z ginu drinków? Bezcenne.

Gdzie kupić Gin?

Gdzie kupić oryginalny trunek mając pewność, że to najwyższej jakości Gin? Sklep z Ginem BlackBeard przygotował wyjątkową ofertę, w której znajdziesz butelki tego ekskluzywnego trunku.

Sprawdź również inne alkohole dostępne w ofercie sklepu BlackBeard:

- koniak

- whisky

- tequila

- wermut